Never stop learning,
because life never stops teaching
Michael Josephson

Is er een lerarentekort? Ja, dat is duidelijk. En helaas bestaat er geen blik met enthousiaste, bekwame leraren om open te trekken. Toch vind ik het, en met mij waarschijnlijk veel anderen, belangrijk dat mijn kinderen les krijgen van bekwame leerkrachten. En dat deze toekomstige collega’s, adviseurs, behandelaars, dienstverleners en noem maar op, later bekwaam zijn in hun vak. Die lange-termijn-visie van het effect van het onderwijs nu op de beroepsbeoefenaars van later zou minister Weyts ook eens in zijn plannen mogen hanteren. Voor mijn gevoel draait hij de zaken om! Hij vertrekt vanuit een (korte-termijn-)middel en hij koppelt daar het doel aan. Sommige van deze middelen kunnen wel nuttig zijn, maar dienen niet het doel ‘oplossen van het lerarentekort’ op langere termijn én daarbij zijn sommige middelen wat betreft kwalitatief onderwijs sterk in twijfel te trekken. Weyts zet voornamelijk in op samenwerking met het bedrijfsleven door volgende maatregelen te opteren: -Werknemers kunnen enkele uren als gastleerkracht voor een klas staan, zonder pedagogisch diploma. -Bedrijven kunnen hun werknemers mét pedagogisch diploma enkele uren per week uitlenen aan het onderwijs. -Bij een herstructurering kunnen bedrijven ‘overtollige’ werknemers naar het onderwijs sturen. Goed afstemmen van het leerplan, goed afstemmen van lesinhouden, je leerlingen kennen en kunnen ondersteunen waar nodig, differentiëren, vakoverschrijdend samenwerken, en niet in het minst … met plezier en passie lesgeven. Niet alleen passie voor je vak, maar ook voor het welzijn en het leertraject van je leerlingen! Ik kan dit niet goed rijmen met werknemers naar het onderwijs stúren, zónder pedagogisch diploma! Enkele uren als gastleerkracht voor een klas staan kan, in mijn ogen, dan weer heel nuttig zijn. Inzichten, informatie en beeldmateriaal uit het echte bedrijfsleven brengen de werkelijkheid heel dichtbij en kan heel verduidelijkend en verruimend zijn. Het zou helemaal mooi zijn als de klas op bedrijfsbezoek kan gaan en uitleg op locatie krijgt. Maar zo’n gastleerkracht is dan als aanvulling en verrijking van de lésinhoud! Een heel ánder doel dan het lerarentekort oplossen. Ook hier plakt Weyts dus helaas zijn doel op het middel en niet andersom! Verder zou Weyts de zij-instromers, door het meetellen van stage-uren in de opbouw van hun vaste benoeming, extra gemotiveerd willen houden. Ik vraag mij af hoeveel zij-instromers die overwegen te stoppen, hierdoor hun keuze laten beïnvloeden. Het aantal stage-uren is beperkt ten opzichte van de termijn van werkonzekerheid. Bij twijfel zal het voor velen ook niet alleen draaien om de werkonzekerheid, want dat weet je al als je eraan begint. Het vasthouden van zij-instromers is echter wel een punt wat aandacht vraagt. In het artikel blijkt vanuit de praktijk dat een goede aanvangsbegeleiding van belang is voor de onderwijskwaliteit en voor de draagkracht van de zij-instromers. De scholen ervaren echter dat die aanvangsbegeleiding de werkdruk op collega-leerkrachten nog eens vergroot. In Gent is er een scholengroep die om deze reden een project met de VDAB is opgestart. De inhoud van het project staat niet beschreven. Ik vraag me wel af in hoeverre een instantie buiten de school deze begeleiding goed kan invullen. Maar het zoeken naar alternatieven is in ieder geval een goede insteek en meer doelgericht dan een paar extra uren voor de vaste benoeming. Kwalitatief onderwijs aan toekomstig werkend België; iedereen wil als het er op aankomt een goede verpleegster aan zijn bed, een voedzame maaltijd om te herstellen, een verzekeringsagent die je belangen goed kan behartigen, een monteur die je weer veilig de weg opstuurt, … Graag zou ik minister Weyts willen verzoeken zijn les opnieuw te maken, te beginnen met het lange-termijn-doel!